– skierowany do osób przewlekle chorych psychicznie.
Podstawowa działalność ukierunkowana jest na zapobieganie izolacji społecznej osób z przewlekłymi zaburzeniami psychicznymi, poprzez stwarzanie warunków sprzyjających integracji wewnętrznej – samym sobą oraz integracji zewnętrznej ze środowiskiem, na pomoc w zakresie edukacji i rozwiązywania problemów dnia codziennego, na udzielanie wsparcia psychicznego, przełamywanie barier we wzajemnych kontaktach osób chorych psychicznie.
Przewlekła choroba psychiczna poważnie ogranicza możliwości normalnego funkcjonowania. Chorzy z powodu omamów, urojeń i lęków żyją w świecie własnych wyobrażeń i przeżyć, odsuwają się od innych, zamykają się w sobie. Dochodzi do zerwania kontaktów towarzyskich i wcześniej zawartych znajomości. Niechęć otoczenia do kontaktowania się z chorym psychicznie, często poczucie wstydu przed środowiskiem, że w rodzinie jest osoba chora psychicznie, jeszcze bardziej niż choroba zaburza wzajemne relacje i prowadzi do tego, że chory pozbawiony bliskości życzliwych, przyjaznych osób coraz bardziej oddala się od rzeczywistości i przestaje samodzielnie radzić sobie ze sprawami codziennego życia.
PRIORYTETY:
1) kształtowanie umiejętności społecznych i umiejętności z zakresu samoobsługi polegające na odtwarzaniu utraconych umiejętności i ich podtrzymywaniu oraz odbudowywaniu utraconych zachowań związanych z kontaktem z innymi osobami,
2) wsparcie w zakresie zapewnienia uczestnikom psychiatrycznej opieki zdrowotnej poprzez:
a) rozbudzanie potrzeby korzystania z pomocy lekarza psychiatry,
b) rejestracja w poradni zdrowia psychicznego przez pracownika Domu,
c) podnoszenie sprawności chorych psychicznie w stosowaniu terapii farmakologicznej, a przede wszystkim przestrzeganiu zaleceń, związanych z przyjmowaniem leków,
d) kształcenie umiejętności aktywnego udziału we własnym leczeniu farmakologicznym (uzyskiwanie informacji o leczeniu, lekach i ich działaniu, nauka i stosowanie zasad samodzielnego przyjmowania leków oraz oceny skutków ich działania, nauka rozpoznawania objawów ubocznych i radzenia sobie z nimi, współpraca z lekarzem prowadzącym,
3) integrowanie uczestników ze środowiskiem lokalnym, w tym rodzinnym poprzez organizowanie spotkań, festynów, imprez okolicznościowych itp.
– skierowany do osób upośledzonych umysłowo.
Nadrzędnym celem działalności Domu ukierunkowanym na osoby upośledzone umysłowo jest budowanie samodzielności i niezależności od otoczenia, zapewnienie oparcia społecznego osobom mającym trudności z kształtowaniem swoich stosunków z otoczeniem poprzez współdziałanie ze środowiskiem rodzinnym oraz rozbudzaniem i rozwijaniem działań samopomocowych wśród samych uczestników.
PRIORYTETY:
1) kształtowanie umiejętności społecznych i umiejętności z zakresu samoobsługi polegających przede wszystkim na rozwijaniu umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia i bardziej niezależnego, ogólnym rozwoju oraz optymalnym usprawnianiu psychofizycznym i społecznym, prowadzącym do poprawy ich myślenia, przeżywania doznań estetycznych oraz działania niezbędnego w pracy zawodowej i codziennym życiu ludzi upośledzonych umysłowo,
2) wsparcie w zakresie zapewnienia uczestnikom psychiatrycznej opieki zdrowotnej poprzez umożliwienie uczestnikom korzystania w razie potrzeby z pomocy lekarza psychiatry oraz udzielanie wsparcia psychologicznego,
3) integrowanie uczestników z ich środowiskiem lokalnym, w tym rodzinnym poprzez organizowanie wspólnych spotkań, wycieczek, festynów, itp.